Stay Jung, eat more Freud / Blijf Jung, eet meer Freud

Discussion about Freud, Jung and Buddhism avoiding the word ‘ego’ as it is a source of misunderstanding.
Iets over Freud, Jung en het Boeddhisme zonder het woord ‘ego’ te gebruiken omdat dit leidt tot misverstanden.

English (klik hier voor Nederlands)

Prepare to go diving. We will surf the waves of Freudian therapy, Jungian therapy and Buddhism before our diving trip. In Buddhist philosophy the wave is an image that is used a lot. Freudian therapy digs until we can dig no more. When the last stone has been brought up. The individual is the limit of therapy. But are we cured then?

A former student of Freud was Jung. After a big difference of opinion, Jung went his own way. Jung dives even deeper. Let’s get on our surfboard and start exploring the waves: Below consciousness there is the subconscious and below that is the collective subconscious. The individual is the wave and the sea itself – the water below the wave- the collective subconscious. It is the collective subconscious that binds us together. In Jungian therapy our individuality is not a limitation but a springboard towards the collective subconscious. All culture is an expression of that collective unconscious. The images and metaphors are in the collective memory.

In Buddhism the individuality is an illusion. They talk about ‘non-self’. The framework on which most of Freudian therapy is based is rejected in Buddhism. They mean that what we refer to as self is an illusion. The self is something that grasps to desire in order to survive. Each time we cling to something the self gets pretentious and think that his/her actions were justified. Consider it a self-fulfilling prophecy. But when we throw away our notion of self using meditation we will see that everything is connected and that there are no boundaries between ‘me’ and the outside world. We have jumped of the surfboard, passed the waves and dived into the deep beneath the waves.

Let’s go even deeper: Ulrich Libbrecht is a Belgian philosopher who did comparative philosophy. He tried to find a theoretic framework that expresses the points of view of Buddhism, Taoism and Western rationality in one model. For Libbrecht what typifies Buddhism is the mystical experience. When he wrote about global philosophy (Filosofie zonder grenzen) he stated that the mystical experience is the common ground to all religions. In his view the rules and stories might be different, the mystical experience is not. In his books I found this appropriate quote;

Nederlands

Maak je klaar om te gaan duiken. We zullen eerst surfen op de golven van Freudiaanse therapie, Jungiaanse therapie en het boeddhisme. In boeddhistische filosofie wordt het beeld van de golven vaak gebruikt. Freudiaanse therapie graaft tot we niet verder meer kunnen. Tot de laatste steen is boven gelegd. Het individu is de begrenzing van deze vorm van therapie. Maar zijn we dan ook genezen?

Een vroegere leerling van Freud was Jung. Na een groot meningsverschil met Freud is Jung zijn eigen weg gaan. Bij Jung gaat het duiken nog dieper. Laat ons op onze surfplank plaats nemen en de golven ontdekken; Onder het bewustzijn ligt het onbewuste en daaronder het collectief onderbewuste. Het individu is als een golf en de zee zelf – het water onder de golf- het collectief onderbewuste. Dit collectief onderbewuste is wat ons bindt. Ons ego vormt bij de therapie van Jung dus geen begrenzing maar is een springplank richting collectief onderbewuste. Alles waaruit onze cultuur bestaat is een uiting van dat collectief onderbewuste. De beelden en metaforen blijven in het collectieve geheugen geprint. In het boeddhisme is individualiteit een illusie. Zij spreken over ‘geen zelf’. Het raamwerk waarop de Freudiaanse therapie is gebaseerd wordt in het boeddhisme verworpen. Daarmee bedoelt men dat waar wij naar verwijzen als ‘zelf’ slechts een illusie is. Het zelf grijpt om zich heen om te overleven. Telkens wanneer we ergs aan kleven wordt ons ‘zelf’ pretentieus en denkt hij/zij dat haar/zijn handelingen gerechtvaardigd waren. Dat is dus een selffulfilling prophecy. Wanneer we ons concept van zelf los laten in de meditatie zullen we zien dat alles met elkaar verbonden is en dat er geen grens bestaat tussen het ‘ik’ en de buitenwereld. We hebben onze surfplank verlaten, zijn de golven gepasseerd en duiken nu tot onder de golven.

Laat ons even nog dieper gaan: Ulrich Libbrecht is een Belgische filosoof die aan comparatieve filosofie deed. Hij probeerde een theoretisch raamwerk te vinden om de standpunten van het boeddhisme, taoïsme en Westerse rationaliteit in één model te plaatsen. Volgens Libbrecht vormt het mystieke de kern van het boeddhisme. In zijn boek ‘Filosofie zonder grenzen’ zegt hij dat de mystieke ervaring eigen is aan alle religies. Volgens hem zijn de regels en verhalen verschillend maar niet de mystieke ervaring. In één van zijn boeken vond ik dit toepasselijke citaat;