Gedicht: Dromenland

Ik wil de heilige macht om hoger te vliegen dan de maan

Drijvend in de nacht, wachtend tot de dag op zal staan

De aarde wordt een bubbel van schoonheid in mijn vlucht

maar toch hoop ik land te vinden als ik snak naar lucht

 

Ik wil duiken in de zee van mijn emoties

wachtend op het tij van extatische vibraties

Elke vrolijke plons is een lach, elke koude druppel een traan

maar wanneer ik een handdoek nodig heb, moet God voor me staan

 

Ik wil zijn een eeuwige vlam van passies

Zielen samensmeltend in goddelijke relaties

belovend bij elkaar te blijven in ons leugenachtig bestaan

maar wil je alsjeblieft mijn hand vasthouden als ik dood zal gaan?

Gedicht: boomregen

Afscheid nemen is als boomregen;

Elke druppel valt

van mond tot mond als van blad tot blad.

De druppel van het besef dat iemand er niet is doet er langer over om door te dringen tot de bodem.

Als de “echte” regen stopt, blijft de boomregen nog even door gaan.

DSCN0015
foto getrokken op de plaats waar de inspiratie voor mijn gedicht kwam
%d bloggers like this: