bench 3 (2/2)/ banc 3 (2/2) / bankje 3 (2/2)

Time – Depression

Temps – Dépression

Tijd – Depressie

Click here for introduction

Cliquez ici pour introduction

Klik hier voor inleiding

Max Zilverberg:

Yes, a year is a long time. I’ve been waiting for the seconds lately. It all started out very innocently. I got bored at work. When I asked my boss for promotion because I had received an offer from the competition, it was only half a lie. I’d already combed through the vacancies. My boss then introduced me to a more expensive company car. It helped, but unfortunately only for a few months.

Even when I do nice things, the gloom strikes me right after. For example, when we went to watch a comic show, I had a great time. But as soon as the performance was done, I was enveloped by a dark cloud again. I was thinking about the work and other worries

My bed is my greatest friend and my greatest enemy. When I’m in bed, I can numb the gloom a little bit, flatten it out a little bit. When you’re in bed, you’re only half alive, and maybe that’s what attracts me. A way out. No more Max Zilverberg. My bed is also my biggest enemy because as soon as I lie down in it, it’s for a few hours. There have been weekends where I didn’t sleep at night because I had already done that during the day. The light at the end of the tunnel comes from a lit cigarette. Sometimes I get up at night to light one up. Man, that feels good! Like the bed, the cigarette helps to smooth out out the sharp edges. Although I also get sick from smoking too much, I continue to smoke the same amount. I live from cigarette to cigarette.

Max Zilverberg:

Oui, un an, c’est long. J’ai attendu les secondes ces derniers temps. Tout a commencé très innocemment. Je m’ennuyais au travail. Quand j’ai demandé à mon patron une promotion parce que j’avais reçu une offre de la concurrence, ce n’était qu’un demi-mensonge. J’avais déjà regardé les postes vacants. Mon patron m’a alors présenté une voiture de société plus chère. Cela a aidé, mais malheureusement seulement pendant quelques mois.

Même quand je fais de belles choses, la déprime me frappe juste après. Par exemple, quand nous sommes allés regarder une comédie, j’ai passé un bon moment. Mais dès que la performance a été faite, j’ai été enveloppé par un nuage sombre à nouveau. Je pensais au travail et à tous les soucis que cela impliquait.

Mon lit est mon plus grand ami et mon plus grand ennemi. Quand je suis au lit, je peux engourdir un peu la morosité, l’aplatir un peu. Quand vous êtes au lit, vous n’êtes qu’à moitié en vie, et c’est peut-être ce qui m’attire. Sortons d’ici. Arrêter d’être Max Zilverberg. Mon lit est aussi mon plus grand ennemi car dès que je m’allonge dedans, c’est pour quelques heures. Il y a eu des week-ends où je ne dormais pas la nuit parce que je l’avais déjà fait pendant la journée.

La lumière au bout du tunnel provient d’une cigarette allumée. Parfois, je me lève la nuit pour en allumer un. Mec, c’est tellement bon! Comme le lit, la cigarette aide à mettre aux enchères les bords ruguex. Bien que je tombe également malade en fumant trop, je continue à fumer la même quantité. Je vis de cigarette en cigarette.

Max Zilverberg:

Ja, een jaar is lang. Ik zit de laatste tijd de seconden af te wachten. Het begon allemaal heel onschuldig. Ik verveelde mij op mij werk. Toen ik bij mijn baas vroeg om promotie omdat ik een aanbod van de concurrentie had gekregen, was dat maar half gelogen. Ik had de vacatures al doorgekamd. Mijn baas heeft mij toen een duurdere bedrijfswagen voorgesteld. Het hielp, maar spijtig genoeg maar voor enkele maanden.

Zelfs als ik leuke dingen doe, overvalt de somberheid mij meteen daarna. Toen we bijvoorbeeld naar een komisch show zijn gaan kijken heb ik mij kostelijk geamuseerd. Maar van zodra de voorstelling gedaan was ik weer omhuld door een donkere wolk. Ik dacht aan het werk en alle zorgen die dat met zich meebracht.

Mijn bed is mijn grootste vriend en mijn grootste vijand. Als ik in bed lig, kan ik de somberheid wat verdoven, wat afvlakken. Als je in bed ligt, leef je maar half en misschien is het dat wat mij aantrekt. Even weg zijn. Even geen Max Zilverberg meer zijn. Mijn bed is ook mijn grootste vijand want zodra ik erin ga liggen, is dat voor enkele uren. Er zijn weekends geweest waar ik ’s nachts niet sliep omdat ik dat overdag al gedaan had.

Het licht aan het einde van de tunnel komt bij mij van een brandende sigaret. Soms sta ik ’s nachts op om er eentje op te steken. Man, wat kan dat deugd doen! Net als het bed, helpt de sigaret om de scherpe kantjes eruit te veilen. Hoewel ik ook ziek word van het teveel roken blijf ik even veel roken. Ik leef van sigaret naar sigaret.