Another poem on the Russian-Ukranian war.
Un poème sur la guerre entre la Russie et l’ Ukraine.
Nog een gedicht over de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.
Suddenly he stood in my room
The only thing about him that was open
Was the wound on his leg
When I ask him about the wound
He replied in broken Russian
“Special operation”
.
I wanted him gone but he said
“You are a civilian and without me
You are in constant danger.”
.
I wanted to counter him with
Books
Plays
Children’s stories
But he didn’t seem to come to his censorship
.
“Sprinkle some executions on the wound
That kills the bacteria,” was his advice
When I kindly asked him to leave
He said a vote had said this was his country now.
.
I was fed up and said
“All that bathing in blood
Doesn’t clot the wound.”
He replied “A glass you filled,
Surely you will not let another drink.”
“And even the bucket of muck, I empty myself”
I shouted out.
.
And then he left, the Russian.
I didn’t want to break him
But where those shards of glass
In his leg came from,
God only knows.
Soudainement, il était dans ma chambre
La seule chose à son sujet qui était ouverte
Est-ce que la blessure sur sa jambe
Quand je lui demande à propos de la blessure
Il a répondu dans un russe décousu
“Opération spéciale”
.
Je voulais qu’il parte mais il a dit
“Vous êtes un civil et sans moi
Vous êtes en danger permanent.”
.
Je voulais le contrer avec
Livres
Joue
Histoires pour enfants
Mais les censeurs serraient trop forts
.
“Saupoudres quelques exécutions sur la blessure
Ça tue les bactéries”, était son conseil.
Quand je lui ai gentiment demandé de partir
Il a dit que des votes lui avaient dit que c’était son pays maintenant.
.
J’en ai eu assez et j’ai dit
“Tous ces bains de sang
Ça ne coagule pas la plaie.”
Il a répondu : “Un verre que vous avez rempli,
Tu ne laisseras sûrement pas un autre la boire.”
“Et même le seau de boue, je le vide moi-même”
J’ai crié.
.
Et puis il est parti, le Russe.
Il était probablement cousu d’or
Mais d’ où ces éclats de verre
Dans sa jambe venaient,
Seul Dieu le sait.
Plots stond hij in mijn kamer
Het enige aan hem dat open was,
Was de wonde aan zijn been
Wanneer ik hem over de wonde vraag
Antwoordt hij in gebroken Russisch
“Speciale operatie”
.
Ik wou hem weg maar hij zei
“U bent een burger en zonder mij
Bent u constant in gevaar.”
.
Ik wou hem tegenspreken met
Boeken
Toneelstukken
Kinderverhalen
Maar de censuur spande te hard
.
“Strooi wat executies op de wonde
Dat doodt de bacteriën”, was zijn advies
Toen ik hem vriendelijk vroeg te vertrekken
Zei hij dat stemmen hadden gezegd dat dit nu zijn land was.
.
Ik was het zat en zei
“Al dat baden in het bloed
Doet de wonde niet stollen.”
Hij zei daarop “Een glas dat u gevuld heeft,
Laat u toch niet door een ander drinken.”
“En zelfs de emmer met drek, leeg ik zelf”
Schreeuwde ik uit.
.
En toen is hij vertrokken, de Rus.
Ik wou hem niet breken
Maar waar die glassplinters
In zijn been vandaan kwamen,
God mag het weten.
I don’t know what I would have done in your place – when the situation is imposed upon us by our past actions, if I understood your poem correctly.
Beautiful.
LikeLiked by 1 person
It’s great getting feedback from a writer because most writers know what to look for in a text. So thank you for having had a look at mine….
LikeLike
With pleasure, Pieter.
War is not an easy subject to look at. So I applaud you for it. Yet it should be brought out into the light, if not for the horrors that go unnoticed, then for its victims who, most often unknown, shouldn’t be forgotten.
LikeLiked by 1 person