Learning without texts / Aprrendre sans textes / Leren zonder teksten (2/2)

Second of two examples of how texts are needed to learn.

Deuxième des deux exemples qui montre qu’ il ne faut pas des textes pour apprendre.

Tweede van twee voorbeelden die aantoont dat we geen teksten nodig hebben om te leren.

As some of you know, I am writing a book about world history. The chapter on prehistoric times is about how important the writing has been to man. But do you think it is possible to learn without writing? Once again you will find the answer below.

It has been found that among many peoples without writing, and even among the Aztecs who do write, schools were set up with a view to teaching. Here are some typical examples: in Africa, the schools of Bono-:Mamu and of Rwanda;’ in Polynesia, those of Hawaii, the Marquesas Islands and New Zealand; America, the Incas and the Aztecs. It should be pointed out that this only occurs in peoples who are well organized, and this seems to be a prerequisite for this type of  school. As an example of the operation of such institutions, that of the Marquesas Islands could be mentioned. When a father wanted to give his children special lessons,  he built a large special house for the purpose, and hired the services of a scholar who became the teacher. […] The lessons lasted a month and were then followed by a break of about fifteen days, after which. another period of  lessons  began. If the students  didn’t do well, the  scholar would stop teaching and close the school. They  were taught each day in two sessions,  one in the morning and  one in the afternoon. Oral tradition, Jan Vansina, Penguin 1965

Just some thoughts.

Comme certains d’entre vous le savent, j’écris un livre sur l’histoire du monde. Le chapitre sur les temps préhistoriques est sur l’importance de l’écriture a été pour l’homme. Mais pensez-vous qu’il est possible d’apprendre sans écrire? Une fois de plus, vous trouverez la réponse ci-dessous.

Il a été constaté que parmi un grand nombre de peuples sans écrire, et même parmi les Aztèques qui écrivent, des écoles ont été créées en vue de l’enseignement. Voici quelques exemples typiques : en Afrique, dans les écoles de Bono-:Mamu et du Rwanda; en Polynésie, celles d’Hawaï, des îles Marquises et de la Nouvelle-Zélande; L’Amérique, les Incas et les Aztèques. Il convient de souligner que cela ne se produit que chez les peuples qui sont bien organisés , et cela semble être une condition préalable pour ce type d’école. À titre d’exemple du fonctionnement de ces institutions, celui des îles Marquises pourrait être mentionné. Quand un père voulait donner à ses enfants des leçons spéciales, il a construit une grande maison spéciale à cet effet, et a embauché les services d’un  érudit qui est devenu l’enseignant. […] Les leçons ont duré un mois et ont ensuite été suivies d’une pause d’une quinzaine de jours, après laquelle une autre période de leçons a commencé. Si les élèves ne le faisaient pas bien, l’érudit cesserait d’enseigner et fermerait l’école. Ils ont été enseignés chaque jour en deux séances,,  l’une le matin et l’autre l’après-midi. Oral tradition, Jan Vansina, Penguin 1965

Juste quelques pensées.

Zoals sommigen van jullie weten schrijft ik een boek over wereldgeschiedenis. Het hoofdstuk over de prehistorie gaat over hoe belangrijk het schrift is geweest voor de mens. Maar denkt u dat het mogelijk is om te leren zonder schrift? Wederom vindt u hieronder het antwoord.

Het is gebleken dat onder een groot aantal volkeren zonder schrijven, en zelfs onder de Azteken die wel schrijven, scholen werden opgericht met het oog op het geven van onderwijs. Hier zijn enkele typische voorbeelden: in Afrika, de scholen van Bono-:Mamu en van Rwanda;’ in Polynesië, die van Hawaï, de Marquesas-eilanden en Nieuw-Zeeland; in Amerika, die van de Inca’s en van de Azteken. Men moet erop wijzen dat dit alleen voorkomt bij volkeren die goed georganiseerd zijn, en dit lijkt een voorwaarde voor dit soort scholen. Als voorbeeld van de werking van dergelijke instellingen zou die van de Marquesas-eilanden kunnen worden genoemd. Toen een vader zijn kinderen speciale lessen wilde geven, bouwde hij een groot speciaal huis voor het doel, en huurde de diensten van een geleerde in die de leraar werd. […] De lessen duurden een maand en werden daarna gevolgd door een pauze van ongeveer vijftien dagen, waarna. een andere periode van lessen begon. Als de leerlingen het niet goed deden, zou de geleerde stoppen met lesgeven en de school sluiten. De kregen elke dag les in twee sessies, één in de ochtend en één in de middag. Oral tradition, Jan Vansina, Penguin 1965

Gewoon enkele gedachten.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: