Buddha Shakyamuni Science Fiction 1.3 (3/3)

Zooming in out of space. The explanation

Inzoomen vanuit de ruimte. De uitleg

English (klik hier voor Nederlands)

The explanation

The Indian in the first quote already suggest that if a lot in nature is cyclical, i.e. moves in a circle, why shouldn’t some of our concepts be cyclical as well?

The second quotes prove that circular time is a concept not just for cultures that believe in reincarnation. In Europe some basic notion of circular time is present as well. Think about the festivities after harvest, for example.

But if time can be circular, why can’t space and matter be that as well? In this kind of reality, it doesn’t matter if you zoom out or in, after a finite time you will come back to your starting point.

In other words: The electrons that circle around the nucleus of an atom look remarkably like a planet in orbit around a star. When you zoom a bit further you see another atom of that planet. That atom seems like a galaxy. And so on… This process goes on until you get back to the starting point.

The notion of cyclical space does not contradict the Buddhist notion of emptiness. I have written a blogpost about the concept of emptiness before. In Buddhism it is believed that nothing can be separated from everything else. That everything is connected. If you take a drop of a rain and zoom in, you will pass the whole of the universe. A journey that always ends in the place you started. Every speck of dust contains the whole of space in it. As part of the universe we can’t avoid this cycle. It is as Milarepa states.

Frantic runs the mind in voidness

Yet from the void it never separates.

Just some thoughts.

Nederlands

De uitleg

De Indiaan in het eerste citaat suggereert al dat als veel in de natuur cyclisch is, dat wil zeggen beweegt in een cirkel, waarom zouden sommige van onze concepten niet cyclisch zijn ook?

Het tweede citaat bewijst dat circulaire tijd een concept is dat niet alleen voorkomt in culturen die geloven in reïncarnatie. In Europa is ook een basisnotie van circulaire tijd aanwezig. Denk bijvoorbeeld aan de feesten na de oogst.

Maar als de tijd circulair kan zijn, waarom kan ruimte en materie dat ook niet zijn? In dit soort realiteit maakt het niet uit of je uitzoomt of inzoomt, na een eindige tijd kom je terug naar je startpunt.

Met andere woorden: de elektronen die rond de kern van een atoom ronddraaien lijken enorm op een planeet die rond een ster zweeft. Als je op die planeet inzoomt zie je terug een atoom van een planeet. Die atoom is op zijn beurt weer een sterrenstelsel en zo verer… Dit gaat zo door tot je weer terug komt waar je begonnen bent.

De notie van cyclische ruimte is niet in tegenspraak met de boeddhistische notie van leegte. Ik heb hiervoor al een blogpost over het concept van leegte geschreven. In het boeddhisme wordt aangenomen dat niets kan worden gescheiden van al het andere. Dat alles met elkaar verbonden is. Als je een druppel regen neemt en inzoomt, passeer je het hele universum. Een reis die altijd eindigt op de plaats waar je bent begonnen. Elke stukje stof bevat de hele ruimte in. Als onderdeel van het universum kunnen we deze cyclus niet vermijden. Het is zoals Milarepa verklaart;

Hectisch loopt de geest in leegte

Maar van de leegte scheidt het nooit.

Gewoon enkele gedachten.