Soundtrack of a year / Soundtrack van een jaar – Week 9 – Burn

English (Nederlands, zie beneden)

Click here for explanation about the theme

“[…]the only people for me are the mad ones, the ones who are mad to live, mad to talk, mad to be saved, desirous of everything at the same time, the ones who never yawn or say a commonplace thing, but burn, burn, burn like fabulous yellow roman candles exploding like spiders across the stars and in the middle you see the blue centerlight pop and everybody goes “Awww!” – Jack Kerouac

Klik hier voor uitleg over het thema

“[…] de enige mensen voor mij zijn de gekken, degenen die gek zijn om te leven, gek om te praten, gek om gered te worden, verlangend naar alles op hetzelfde moment, degenen die nooit gapen of iets alledaags zeggen, maar branden, branden, branden als fantastische gele Romeinse kaarsen die als spinnen over de sterren exploderen en in het midden zie je de blauwe lichgt opsprigen en iedereen zegt”aw!” – Jack Kerouac

Video clip

English (klik hier voor Nederlands)

Apart from being a fellow Buddhist Jack Kerouac has my deepest sympathy as a writer. Like me he “suffered” greatly from inspiration. There is a myth that when Kerouac was working on the novel where the above quote comes from, he glued the pages together so that he wouldn’t lose time inserting a new one in his typewriter during his writing.

Some people are envious to people with artistic talent. They think that creativity is like a tap that one can open and close. In reality the artist at the peak of his artistic performance is not totally in control. Some of it ‘just happens’.

David R Loy wrote a book where he compares Buddhism and Western Philosophy. In the chapter about creativity David R Loy examines creativity. As a result of his quest we can read:

“I cannot say the book was written. It was something that took hold and possessed me …. Upon that flood everything was swept and borne along as by a great river . And I was borne along with it.” He likened his mental processes to “a huge black cloud” that was “loaded with electricity … with a kind of hurricane violence that could not be held in check much longer. (Thomas Wolfe) – David R Loy, Nonduality

As a writer I can only confirm how consuming a strike of inspiration can be. When you get an idea while trying to fall asleep is the most annoying bit. But it  is as the saying goes:

When the muse is at your bed, you don’t tell her you’ll make love to her later.

In the chapter of creativity in David R Loy’s book Lewis Caroll, the author of Alice in Wonderland also confirms that he scribbles a few words, even if this is with frozen fingers, in order not to lose the idea. I, like many writers, do the same.

Just some thoughts.

Nederlands

Los van het feit dat hij een collega-boeddhist is heeft Jack Kerouac mijn diepste medeleven als schrijver. Net als ik had hij veel “last” van inspiratie. Volgens de mythe plakte Kerouac toen hij werkte aan de roman waar het bovenstaande citaat vandaan komt hij de pagina’s samen, zodat hij geen tijd zou verliezen door het invoeren van een nieuw blad in zijn typemachine tijdens zijn schrijven.

Sommige mensen zijn jaloers op mensen met artistiek talent. Ze denken dat creativiteit is als een kraan die men kan openen en sluiten. In werkelijkheid is de kunstenaar op het hoogtepunt van zijn artistieke voorstelling niet helemaal in controle. Een deel ervan ‘gebeurt gewoon’.

David R Loy schreef een boek waarin hij boeddhisme en westerse filosofie vergelijkt. In het hoofdstuk over creativiteit onderzoekt David R Loy inspiratie. In het resultaat van zijn zoektocht kunnen we lezen:

“Ik kan niet zeggen dat het boek geschreven is. Het was iets dat me greep en bezit over mij nam …. Op die overstroming werd alles weggeveegd en -gedragen als door een grote rivier . En ik werd meegedragen.” Hij vergeleek zijn mentale processen met “een enorme zwarte wolk” die was “geladen met elektriciteit … met een soort orkaangeweld dat niet veel langer onder controle kon worden gehouden. (Thomas Wolfe) –  David R Loy, Nonduality

Als schrijver kan ik alleen maar bevestigen hoe uitpuntent de vonk van inspiratie kan zijn. Als je een idee wanneer je probeert om in slaap te vallen is dat hoogst ongepast. Maar het is zoals in het gezegde:

Als de muze aan je bed staat, zeg je niet dat je later met haar zult vrijen.

In het hoofdstuk van creativiteit in David R Loy’s boek Lewis Caroll, de auteur van Alice in Wonderland bevestigt ook dat hij krabbelt een paar woorden, zelfs als dit met bevroren vingers, om het idee niet te verliezen. Net zoals veel schijvers doe ik hetzelfde.

Gewoon enkel gedachten.