The Groove / Begane paden

Why routine is more dangerous than boredom.

Waarom routine gevaarlijker is dan verveling.

English (klik hier voor Nederlands)

Some of you may know that I am fond of operas. I especially like masterclasses on that subject. You might think that what they teach at such a high level is complicated. Well, it is not, and it also teaches lessons in life. Take this excerpt from a masterclass from Joyce DiDonato for example;

In this kind of music, especially where you’re rehearsing it over and over again be very careful because you can put it in a groove and then it’s the only way you can do it. That’s what we don’t want. We want to constantly subtly shift this kind of music so that you’re in control of the tempo, the pacing the phrasing, which note you stretch, which one you go through. Joyce DiDonato

I am one of the few people who can say they had a career of more than ten years in the call center business. Some call that line of work the factories of the 21^st century. Even though the work seems repetitive I found the work challenging and creative. If you think after each conversation what went well and what can be improved, you always progress. If you want to be a top performer in this industry you have to make each conversation look like a conversation among people you know and are familiar with and never make it sound like you are going through a script. Most people hate surveys, well I had a lot of participation because I made the conversation sound like an exchange of ideas instead of a set of questions fired at someone. Each client is different and that never makes it boring.

In meditation, you have to fear routine more than boredom. Most people admit that meditation may seem boring at first hand, but I am much more satisfied with boredom than with routine. Routine gets you stuck and inhibits progress. When your mind tells you that you are bored it may be a sign that you are stumbling on something your mind does not feel comfortable enough for you to discover (yet). Joyce says that you have to be in control of “the pacing ” When you see the potential of breakthrough in moments of boredom you let your mind control its own progress and it naturally unfolds so that you can decide “what note to stretch, which one you go through”. Your mind can play with whatever it wants to focus on.

Just some thoughts.

Nederlands

Trouwe lezers zullen misschien al weten dat ik gek ben op opera’s. Ik hou vooral van masterclasses op dat gebied. Nu denk je misschien dat lessen op zo’n niveau ingewikkeld zijn. Wel, dat zijn ze vaak niet en je leert er nog iets bij over het leven. Neem Joyce DiDonato, bijvoorbeeld;

Bij dit soort muziek, vooral je ze keer op keer inoefent moet je opletten dat het geen gewoonte wordt want dan wordt dat de enige manier waarop je die aria kan zingen. Dat willen we niet. We willen constant spelen pet de muziek zodat jij controle hebt over het tempo, de voortgang, de zinnen, welke noot je lang aanhoudt en welke je door laat gaan. Joyce DiDonato.

Ik ben één van de weinigen die kunnen zeggen dat ze meer dan tien jaar in de callcenter business hebben gezeten. Sommigen noemen die sector het bandwerk van de 21e eeuw. Hoewel er veel herhaling zit in dit werk vond ik het toch een uitdagende en creatieve bezigheid. Als je na elk gesprek stil staat bij wat goed ging en wat verbeterd dient te worden maak je altijd vooruitgang. Wie in deze industrie aan de top wil staan moet elk gesprek vertrouwd doen lijken en zeker niet klinken als het afdreunen van een script. De meeste mensen haten enquêtes maar mensen deden hieraan bij mij mee omdat ik met hen van gedachten wisselde en niet zomaar een paar vragen op hen afvuurde. Elke klant is anders en dat gaat nooit vervelen.

Ik heb tijdens meditatie meer angst voor sleur dan voor verveling. Veel mensen die mediteren zeggen dat het soms saai kan zijn maar dat heb ik veel liever dan sleur en routine. Met routine roest je vast en maak je nooit vooruitgang. Als je geest je vertelt dat iets saai is, echter, wil dat vaak zeggen dat je op het punt staat iets te ontdekken waar je geest (nog) niet helemaal klaar voor is. Joyce zegt zo mooi dat je de controle moet hebben over “het tempo” Als je de potentiële doorbraak begint te zien in momenten van verveling geef je je geest controle over zijn/haar vooruitgang en ontplooit het vanzelf tot je kan beslissen “Welke noot je langer aanhoudt en welke je door laat gaan.” Je geest kan dan gaan spelen met waar het zich maar wil op focussen.

Gewoon enkele gedachten.