What do Japanese and Belgian culture have in common?
Wat hebben de Japanse en de Belgische cultuur gemeen?
English (klik hier voor Nederlands)
When I was in the Japanese gardens in Hasselt, I took photographs of a typical Japanese custom: plaques:
On them the Japanese write their wishes.
In Louvain, Belgium, you can find the tomb of Father Damian. He was a missionary who cared for the diseased on Molokai. He eventually died of the disease his parishioners had. Some miraculous healing has been attributed to him which led to declaring him a saint. In the church where Father Damian is buried you can see a wall with plaques on it as well:
These plaques are a sign of gratitude for a disease that healed after praying to Father Damian.
What do these two phenomena have in common?
To me it is hope. Both Christmas and New Year are a time of reflection and hope.
So, whether it is the wish for something good to happen or something bad to (finally) go away in 2020, I wish both to you.
Just some thoughts.
Toen ik in de Japanese tuinen in Hasselt was, nam ik foto’s van een typische Japanse gewoonte: plaatjes:
Hier schrijven de Japanners hun wensen op.
In Leuven, België, vindt u het graf van Pater Damiaan. Hij was een zendeling die de zieken op Molokai verzorgde. Hij stierf uiteindelijk aan de ziekte die zijn parochianen hadden. Een aantal wonderbaarlijke genezingen zijn aan hem toegeschreven, waardoor hij uiteindelijk heiligverklaard werd. In de kerk waar Pater Damian begraven ligt, zie je ook een muur met plaatjes:
Deze platen zijn een teken van dankbaarheid voor een ziekte die genezen werd na het bidden tot Pater Damian.
Wat hebben deze twee gemeen?
Voor mij is dat hoop. Zowel Kerstmis als Nieuwjaar zijn een tijd van reflectie en hoop.
Dus, of het nu de wens is om iets goeds te verwerven of dat iets slechts (eindelijk) weg zal gaan in 2020, ik wens het u allebei van harte.
Gewoon enkele gedachten.
Erg mooi , voor u ook 🍀
LikeLiked by 1 person