“Relax in the posture” and “Don’t forget to breathe!” (1/2) / “Ontspan in de houding” en “vergeet niet te ademen!” (1/2)

Life isn’t always yin (mentally)

Het leven is niet altijd yin (mentaal)

English (klik hier voor Nederlands)

In yoga, yin stands for relaxing for a long time in a posture. As you know from a previous blogpost I am working towards becoming a more relaxed person. For a long time I thought I would accomplish this by deepening relaxation. But recently I changed my mind.

When I was ill a few weeks ago I did a breathing and visualisation exercise that brings up a lot of positive energy. During my practice I noticed how I braced myself when a rush of energy swept by. But then I remembered something I heard on a CD called ‘transforming stress into wellbeing’ that when we are stressed we will reduce our effort while the more wholesome alternative is to start sending out energy in abundance.

When I tried to relax in the exercise I noticed how I wasn’t blown away by the energy and found a more wholesome way of experiencing it. The more I did this, the more all kinds of memories of stressful and less stressy memories flew by. It was as if I was able to give those experiences its place and could let go of them in some way.

I am still learning. It is easy to cope with the energy but I sometimes have to remind myself to breathe in a steady way.

The insight for me is that trying to be more ‘chill’ is not by deep relaxation because, truth to be told, we are not often in a deeply relaxed state. It is like trying to open a door by manipulating the hinges. Not a lot will move. Being able to relax in everyday life and even when under stress is more effective because what you learnt during yoga can applied to a bigger array of experience than mere relaxation. If you use the door handle it is easier to open it because you have a larger part of the door that will move.

Just some thoughts.

Nederlands

In de yoga staat yin voor een lange ontspanning in één houding. Zoals sommigen van jullie al weten uit een andere blogpost wil ik wat rustiger worden. Ik dacht een hele tijd dat me dat zou lukken door mijn relaxatie te verdiepen maar nu denk ik dat niet meer.

Een paar weken geleden was ik ziek en deed ik een ademhalings- en visualisatieoefening die heel wat positieve energie opwekt. Tijdens de sessie merkte ik dat ik me schrap zette voor die energie. Maar toen dacht ik aan wat ik hoorde bij het beluisteren van de CD ‘transforming stress into wellbeing’ (te vertalen als ‘stress in welzijn transformeren) dat we in stressvolle situaties op onze energie gaan beknibbelen terwijl we ze eigenlijk nog meer moeten uitzenden.

Toen ik in de oefening ontspande werd de positieve energie wat dragelijker. Terwijl ik dit deed merkte ik hoe allerlei herinneringen boven kwamen en een plaats kregen op zo’n manier dat ik ze voor een stuk kon los laten.

Ik moet dit nog leren. Omgaan met positieve energie gaat al beter maar ik moet mezelf er soms aan herinneren wat rustiger te ademen.

Voor mij is het inzicht hier dat je niet meer ‘chill’ wordt door tijdens ontspannen moment nog dieper te ontspannen want eerlijk gezegd overkomt ons dat niet zo vaak. Het is zoals een deur proberen te openen door aan de hengsels te frunniken. Er komt geen beweging in. Als je echter in dagdagelijkse en zelfs stressy momenten kan ontspannen is dit veel breder toepasbaar omdat je die techniek kan toepassen op een breder scala van ervaringen dan louter ontspanning alleen. Als je de klink gebruikt zal de deur makkelijker open gaan omdat een veel groter deel van de deur daardoor in beweging komt.

Gewoon enkele gedachten.