Bowing and prostration in Judaism, Christianity, Zen Buddhism and Tibetan Buddhism.
Buigen en neerbuigen in het Jodendom, Christendom, Zen Boeddhisme en Tibetaans Boeddhisme.
English (klik hier voor Nederlands)
Prostration is bowing taken a step further, in it you bend over but you also touch the floor with your head or even your entire body.
In one of the holy books of Judaism, the Torah prostration is mentioned but I’m not sure if it still is practiced nowadays.
In the Christian ritual for becoming a priest the candidate lies completely flat on the floor.
In Zen Buddhism bowing is very important. You bow when you enter the meditation room (Dojo), when you are at your cushion and when you start meditating. When your legs are sleeping and you need to move them you bow and you bow when you are back in the right posture.
Zen Buddhist have a cyber community of meditators called treeleaf. They film meditation sessions you can virtually participate in by webcam. When you start ‘cyber meditating’ you have to bow and when you stop participating as well.
In Tibetan Buddhism blessing the head, the throat and the heart and then briefly touching the ground is a sign of respect when entering a temple. When I was new to Buddhism it was custom to do this when leaving the temple as well. Call me old fashioned but I still prostrate both when entering and leaving a temple.
Prostration where your entire body touches the floor is also part of the preliminary practices in Tibetan Buddhism. The preliminary practices are exercises that prepare you to start advanced meditation. If you want to start that up you have to find a teacher who is willing to guide you. The prostration prepare you by purifying your body.
I have been in a retreat where one prostrates all day long. When I fell ill I thought I was doing something wrong but one of my friends told me that it was a good sign. When the body is purified a lot of toxins are released in your blood and that may cause illness.
To some all of this may seem submissive but I know what good forces are at play and I am willing to put a part of my destiny in the hands of those forces. Greeting them with respect and thanking them when leaving the temple seems to me the right thing to do.
Just some thoughts.
Prosternatie gaat verder dan neerbuigen, daarbij buig je zover tot je de vloer raakt met je hoofd of zelfs met je hele lichaam.
In de Thora, één van de heilige boeken uit het Jodendom, worden protsernaties vermeld maar ik ben niet zeker of dit vandaag de dag nog wordt gedaan.
Tijdens de Christelijke priesterwijding liggen de kandidaat priesters volledig op de grond.
In het Zen Boeddhisme is buigen zeer belangrijk. Je buigt als je de meditatieruimte binnen komt, als je bij je meditatiekussen bent en voor je begint te mediteren. Als je benen te fel slappen en wat moet bewegen om er terug leven in te krijgen buig je even en je buigt terug als je weer in de meditatiehouding zit.
Zen Boeddhisten hebben een cybergemeenschap, treeleaf genaamd. Ze filmen meditatiesessies waar je virtueel aan kan deelnemen met een webcam. Voor je begint te ‘cyber mediteren’ buig je even en je doet dit ook als je de sessie wil beëindigen.
In het Tibetaans Boeddhisme zegent men het hart, de keel en het hart en raakt men de grond even aan met hoofd als een teken van respect bij het binnenkomen van een tempel. Toen ik een beginnende Boeddhist was boog men ook bij het verlaten van de tempel. Ik ben ouderwets dus ik doe dit nog steeds.
Neerbuigingen waarbij het gehele lichaam de grond raakt maakt ook deel uit van de voorbereidende praktijken in het Tibetaans Boeddhisme. Die oefeningen bereiden je voor op gevorderde praktijken. Om daarmee te beginnen moet je eerst een leraar vinden die je op dat pad wil gidsen. De neerbuigingen zijn bedoeld om het lichaam te zuiveren.
Ik heb aan een retraite van neerbuigingen deelgenomen waarbij we dit de hele dag deden. Toen ik daar even mee moest stoppen omdat ik ziek was dacht ik dat ik verkeerd bezig was. Gelukkig stelde een vriendin me gerust. Als het lichaam wordt gezuiverd kunnen de vergiften die daarbij in je bloed komen ervoor zorgen dat je ziek wordt.
Misschien lijkt dit allemaal wat onderdanig (misschien zelfs kleinerend) maar ik weet welke krachten er op zo’n plekken aan het werk zijn en ik leg een deel van mijn lot met plezier in hun handen. Ze met respect groeten en ze bedanken als ik de ruimte verlaat lijkt mij juist om te doen.
Gewoon enkele gedachten.