If my life was a tree, how would it look like? step 1: how does my life as a human look like?
Als mijn leven een boom was, hoe zou die eruit zien? stap 1: Hoe ziet mijn leven als mens eruit?
English (klik hier voor Nederlands)
As some of you know I want to become a nurse. For the communication course we had to make a ‘tree of life’. That tree represents what we stand for in life. The actual tree will be posted on Friday. Before we started creating the tree we had to fill in a self-reflection to make a chart of our life. The result can be read below;
What interests you? What do you like to do?
I am rather ‘into’ Buddhism. It started when I was fourteen and I meditate almost every day since I became twenty. I used to have a thing for science but literature has taken its place. When I studied to become a teacher I discovered the writings of Marguerite Duras. The content of the books can be raw but there are tiny bits of fragile poetry woven into it.
I write and take pictures but in none of the projects I repeat myself. This means that I am en eternal debutante. I have already written a book about king Asoka. There are at least eight other projects waiting to be fulfilled and recently one was added to that list. For that reason I set myself some deadlines to finish a project to make sure that every idea I have can be completed. Sometimes it feels like my life is too short to be able to realise everything…
Which values and standards did your parents offer to you?
Because I was pretty smart my parents made me go to a fancy school close to Louvain. I did not like it there. Because of the education they gave me a competitive person. The upside on that is that they also thought me about discipline.
The rule at home was that the TV went out at a certain hour but I could read for as long as I liked. I read everything I could get my hands on. My mother had a little book called ‘Yoga Psychosomatisch’ (trad: Yoga Psychosomatic) which I read too. At the age of fourteen I tried using these techniques to reduce anxiety for a math test. The stress was less, but the results as well 😉
At the age of fourteen I made my father read one of my poems. He told me to read Sartre because he felt the same. At the library I saw the book ‘Oosterse filosofie’ (trad: Eastern Philosophy) by Ulrich Libbrecht so I borrowed that copy instead of one of Sartre’s. That is how I discovered Buddhism. I wasn’t attracted to the pretty pictures but by the essence of the Buddhist philosophy.
My mother unintentionally taught me to respect every form of life, which is crucial in Buddhism. A few minutes away from the town I lived in there was a home for the blind. My mother stimulated me to work as a volunteer there at the age of sixteen. On one trip we went to the greenhouses of a department store where they sold plants. Even though they couldn’t see the flowers, they could smell and feel them. When we ate some pancakes at the end of the day we saw how happy they were. ‘They had the day of their life’ the volunteers said among each other. That made me realise that every form of life has some value.
What are your qualities and weaknesses?
People I’ve just met always use the same word to describe me: driven. Not ambitious or industrious, no driven… Time and again I hear that. Some people consider me to be an open book, others find me unpredictable. I also hear a lot that I am sensitive and patient. My weakness; I do not often get angry but when I do I explode. That’s why I learnt at a very young age to go for a walk when I angry. When I have calmed down I can explain in a calm me what bothered me without swearing. If I could have an extra trait it would be to be a little more self confident from time to time.
What are you afraid of?
Death. Because I still have a lot to accomplish in this life.
What annoys you?
What bugs me is when people show they think I not that smart after a few sentences. I measured my IQ by myself out of curiosity about seven times. And each and every time the result was 137. You have to have an IQ of 137 or more to be able to cheat in such a way that the same result comes up 😉
It is a sign of weakness if people think I am stupid and they cannot help it. What really pisses me of is when I notice that people do not want to learn from others. Each life has one or more lesson to be learnt from and people who do not realise that deprive them self. So I hope that you’ve learnt something from what I have written down and I wish you a lot of joy in learning from others. Not only when reading the assignments of my fellow students but with everyone you meet.
Just some thoughts.
Zoals sommigen weten volg ik een opleiding tot zorgkundige. Voor het vak communicatie moesten we een levensboom maken. Dat is een boom die staat voor waar wij voor staan in het leven. Hoe die boom eruit ziet, ziet u vrijdagavond. Voor we aan die boom begonnen moesten we namelijk aan zelfreflectie doen om ons leven in kaart te brengen. Het resultaat van die zelfreflectie vindt u hieronder:
Wat interesseert je? Waar ben je graag mee bezig?
Ik ben nogal ‘into’ Boeddhisme. De interesse was er al vanaf mijn veertiende en ik mediteer vrijwel dagelijks sinds mijn twintigste. Ik had vroeger een zwak voor wetenschappen maar de literatuur heeft die prominente plaats inmiddels overgenomen. Toen ik voor leerkracht secundair onderwijs studeerde heb ik Marguerite Duras ontdekt. Het onderwerp van sommige van haar boeken is rauw maar daar doorheen zitten fragiele stukjes poëzie geweven.
Ik schrijf ook en fotografeer maar bij geen enkel project herhaal ik mezelf. Ik ben dus een eeuwige debutant. Ik heb al een boek gepubliceerd over koning Asoka. Er zijn nog minstens acht projecten die op voltooiing wachten en daar is onlangs eentje bijgekomen. Daarom stel ik mezelf deadlines om een project af te hebben zodat elk idee dat ik heb kan uitgewerkt worden. Soms voelt het alsof mijn leven te kort is om alles te kunnen realiseren…
Welke waarden en normen heb je meegekregen van thuis?
Omdat ik vrij slim was moest ik van mijn ouders naar een prestigieuze school in de omgeving van het Leuvense. Ik ging daar tegen mijn zin naar toe. Daardoor ben ik ongewild een competitiebeest geworden. Je kan het ook positiever draaien en zeggen dat ik daar ook geleerd heb wat discipline is.
Van mijn ouders moest de televisie op een bepaald tijdstip uit maar ik mocht ‘s avonds wel zo lang lezen als ik wou. Ik las alles wat in huis vast of los zat. Mijn moeder had een boekje ‘Yoga Psychosomatisch’ waar ik ook in las. Toen ik veertien was heb ik die technieken gebruikt om minder stress te hebben voor een toets wiskunde. De stress voor die toets was minder maar het resultaat ook 😉
Toen ik op veertienjarige leeftijd mijn vader één van mijn gedichten liet lezen, zei die dat ik Sartre moest lezen omdat die er hetzelfde over dacht. Toen ik in de bibliotheek het boek ‘Oosterse Filosofie’ van Ulrich Libbrecht zag staan heb ik dat boek ontleend ipv één van Sartre. Op die manier heb ik het Boeddhisme ontdekt. Ik viel dus niet voor de mooie plaatjes hierover maar voor de essentie, wat er aan de basis ligt van die filosofie.
Zonder het zelf te willen heeft mijn moeder het respect voor elke vorm van leven, dat centraal staat in het Boeddhisme, bijgebracht. Een eindje fietsen van het dorp waar wij woonden lag Ganspoel, een tehuis voor blinden en slechtzienden. Mijn moeder stimuleerde mij op mijn zestiende om daar ook vrijwilligerswerk te doen. We zijn toen eens naar de serres van de Brico geweest en hoewel de meesten de schoonheid van de bloemen niet konden zien, ze konden ze wel ruiken en voelen. Toen we pannenkoeken aten als afsluiter zagen we hoe gelukkig die kinderen waren. ‘Ze hebben de dag van hun leven gehad’, zeiden de begeleiders onder elkaar. Dat deed mij toen beseffen dat elke vorm van leven het leven waard is.
Wat zijn je kwaliteiten en minder sterke kanten?
Mensen die mij pas kennen gebruiken steeds hetzelfde woord om mij te beschrijven: gedreven. Nee, niet ambitieus of vlijtig, gedreven… Keer op keer hoor ik dat. Sommigen vinden mij een open boek, anderen onvoorspelbaar. Ik hoor vaak ook dat ik gevoelig en geduldig ben. Mijn mindere kant; Ik word niet vaak boos maar ontplof als het wel gebeurt. Ik heb daarom al vroeg geleerd een lange wandeling te maken als ik boos ben. Als de storm dan is gaan liggen kan ik op een rustige manier verwoorden wat mij ergerde zonder daarbij schuttingtaal te moeten gebruiken. Als ik een extra kwaliteit zou kunnen krijgen is het af en toe wat meer zelfvertrouwen hebben.
Waar ben je bang van?
De dood. Omdat ik in dit leven nog zoveel wil realiseren.
Wat ergert je?
Wat mij ergert is als mensen na een paar zinnen al laten merken dat ze mij niet zo slim vinden. Ik heb vroeger uit interesse via boeken zelf mijn intelligentie een stuk of zeven keer getest en ik kwam steeds uit op 137. Je moet een IQ van 137 hebben om zo te kunnen vals spelen dat er steeds hetzelfde resultaat uit komt 😉
Dat mensen mij dom vinden is eerder een teken van zwakte en daar kunnen die mensen weinig aan doen. Waar ik mij pas echt aan stoor is mensen die niet willen bijleren van anderen. Uit elk leven vallen wel lessen te trekken en wie dit niet ziet doet zichzelf tekort. Ik hoop dus ook dat u uit wat ik heb neergeschreven iets hebt bijgeleerd en wens u nog veel plezier met het leren van anderen. Niet alleen tijdens het lezen van de andere resultaten van deze opdracht maar bij elke ontmoeting die u heeft.
Gewoon enkele gedachten.
Pieter Dierckx 