On repetition / Over herhaling

It’s not just, do it again, do it again and repeat what you just did. (Joyce Didonato)

Het is niet doe het opnieuw, doe het opnieuw en herhaal wat je net deed. (Joyce DiDonato)

English (klik hier voor Nederlands)

I must admit that I am quite an opera fan. What I like most is master classes. Not only do you learn more about the storyline of an opera when the teacher explains why a character behaves in a certain way you get lessons in life as well.

Lately I saw a master class given by Joyce DiDonato with Charles Gounod. She began talking about the repetitive act of getting things right. When she said the lines that I quoted above I immediately thought about meditation. She also said “You have to come back and recreate what you just did.”

As with any art, someone who meditates has to experience each breath as if his body went through the whole process of breathing for the first time with each inhale and exhale. The singer on stage experiences the story and acts as if he experienced it for the first time in his life. This is hard work and that what Joyce tried to make clear. Try observing your breath as if it were ‘fresh’ all the time. One can easily slip into a routine where not much progress is made.

During the master class some lines were treated phrase by phrase. As I said, that’s hard work but Joyce also said something which hints at the reward of all the hard work. At one point in time of the class the singer had sung and there was a silence in the auditorium. “And that”, Joyce added “is the silence before the clap.”

Just some thoughts.

Nederlands

Ik heb een zwak voor opera. Ik hou vooral van master classes. Je leert er niet alleen bij over de verhaallijn van een opera als de leraar uitlegt waarom een het gedrag van een personage toe te lichten maar je krijgt er gratis levenslessen bij.

Laatst zag ik een master class gegeven door Joyce DiDonato met Charles Gounod. Ze vertelde over het herhalen om de perfectie te bereiken. Ze zei waar dit artikel mee begon en ik moest daarbij meteen aan meditatie denken. Ze zei ook ” Je moet terug gaan en herscheppen wat je net deed.”

Zoals bij elke kunst moet iemand die mediteert elke ademhaling ervaren alsof het lichaam dat proces voor het eerst meemaakt bij elke in- en uitademing. De zanger op het podium ervaart het verhaal elke avond als het voor het eerst is. Dit is zwaar werk en dat wou Joyce duidelijk maken. Probeer maar eens met een ‘frisse’ blik naar je ademhaling te kijken. Je vervalt gemakkelijk in gewoonten waardoor er geen vooruitgang gemaakt wordt.

Tijdens de les werden enkele fragmenten zin voor zin gezongen. Zoals reeds gezegd is dit moeilijk maar Joyce zei ook iets dat suggereert wat de beloning is van al dat harde werk. Op een bepaald moment was de zanger klaar met het zinnen van een zin en viel er een stilte in het auditorium. “En dat”, voegde Joyce toe “is de stilte voor het applaus.”

Gewoon enkele gedachten.