Soundtrack of a year / Soundtrack van een jaar – week 30 – What if God was one of us…?

I’ve set myself a challenge for this year. It is my objective to find a song each week that reflects how I felt in that past week. In my blog you will find a link to the song on YouTube. For those who use spotify I have made a playlist on spotify with the title ‘Dirk Pieters – soundtrack of a year’

Dit jaar ga ik een uitdaging aan. Ik ga proberen elke week een liedje te vinden dat weerspiegelt hoe ik mij in die afgelopen week voelde. In mijn blog vind je de link naar Youtube. Voor de gebruikers van spotify heb ik een afspeellijst gemaakt met de titel ‘Dirk Pieters – soundtrack of a year’

Week 30 – What if God was one of us? – Joan Osborne

English (klik hier voor Nederlands)

It may seem strange that a Buddhist writes a blogpost on God but the Christian faith has made me to the man I am today. I am 38 years old and became a Buddhist at the age of 20. This means that I have been a Christian longer than a Buddhist. In fact, when I was young I enjoyed going to church. I found the sermons that inspiring that I want to visit the preacher of the village I lived to thank him for the many wise lessons he taught me.

We often forget what we have to thank to the Christian faith. Human rights, for example, have a clear Christian influence. I recently read a book by David R Loy entitled “A Buddhist history of the West”. In this book David R Loy states that capitalism and modern science have a Christian moral background. The God in those system has become very distant from the human realm but in a way he still is present.

A few weeks ago I went to a Zen Buddhist meditation centre. When we had tea afterwards they learnt I was a Tibetan Buddhist and asked if we had a lot of Gods. It didn’t take me long to reply “Not really, because those Gods are symbols of qualities that are in each and every one of us.”

The Buddha taught that the question whether God exists doesn’t really matter. “If an arrow is shot at you”, he explains “you also don’t wonder if it is made of metal or wood” By this he meant that even if we know the answer to the question “Is there a God?” it will not help us make an end to suffering.

If this song would have been written by a Buddhist the title would be “What if God was in all of us?” Buddhist believe in something inside everyone that is good and pure. We just have to remove the emotional turmoil that prevents it from rising to the surface. Buddhist call it “Buddha-nature” but I think those who refer to it as God are not talking about something different.

Just some thoughts.

Nederlands

Het is misschien vreemd dat een Boeddhist een blogpost wijdt aan God maar het Christelijke geloof heeft me mee gevormd tot de man die ik vandaag ben. Ik ben 38 jaar oud en werd Boeddhist op mijn 20ste dus ben ik langer Christen geweest dan Boeddhist. In mijn puberteit genoot ik ervan om naar de kerk te gaan. Ik vond de preken zo inspirerend dat ik van plan ben ooit de pastoor van toen op te zoeken om hem te bedanken voor alle wijze lessen die hij me heeft bijgebracht.

We vergeten vaak hoeveel we te danken hebben aan het Christendom. De rechten van de mens, bijvoorbeeld, hebben een duidelijke Christelijke invloed. Ik las onlangs een boek van David R Loy met de titel “A Buddhist history of the West [vertaald: een Boeddhistische geschiedenis van het Westen] In dat boek stelt David R Loy dat het kapitalisme en de moderne wetenschap een Christelijke achtergrond hebben. Die God is ver verwijderd van de menselijke wereld maar hij is er nog steeds.

Een paar weken geleden bezocht ik een Zen meditatiecentrum. Bij de thee  vernamen ze dat ik Tibetaans Boeddhist was en ze vroegen meteen of wij niet heel wat Goden hadden. Zonder twijfelen zei ik toen “Niet echt, want al die Goden zijn symbolen van kwaliteiten die in ieder van ons aanwezig zijn.”

Boeddha leerde dat de vraag of God bestond er niet toe deed. “Als er een pijl op je af komt,” legde hij uit “ga je je ook niet afvragen of die van metaal of hout gemaakt is.” Daarmee bedoelde hij dat zelfs als we weten of God al dan niet bestaat, dat dat ons geen stap dichter heeft gezet bij het beëindigen van al het lijden in het leven.

Als dit lied door een Boeddhist zou geschreven zijn zou de titel “Wat als god in ons allemaal zou zijn” luiden. Boeddhisten geloven dat in iedereen iets zit dat goed en zuiver is. We moeten enkel alle emotionele bagger die verhindert dat die kwaliteiten boven komen verwijderen. Boeddhisten noemen dit “Buddhanatuur” maar ik denk dat zij die zoiets God noemen het niet noodzakelijk over iets anders hebben.

Gewoon enkele gedachten.