The “good-Samaritan-experiment” / Het “Barmhartige-Samaritaan-experiment”

Does religion make you a better person? Discover it below.

Word je een beter mens van godsdienst? Ontdek het hier.

English (klik hier voor Nederlands)

Last week I was out on a stroll along a forest while reciting mantras. On my way I saw a man from the retirement home nearby roll his rollator back and forth on the dirt road. He was stuck in a cavity in the road. I thought that he might be offended if I offered to help him. If you are in a retirement home you probably want to do what you still can by yourself even more than when you are younger.

But then I thought of the “good-Samaritan-experiment”. That experiment was done in social psychology. In the experiment theology students were asked to give a sermon on the Good Samaritan. What they did not know is that on their way to the sermon there was a person on the ground who had fallen (this was staged, of course). The goal was to see if thinking about religious things make you a better person. And what turns out? More than half didn’t help the person lying on the floor in obvious need for help.

When I thought about this I felt guilty since I was as focused on something religious too and failed to help out. I looked back to see if he could manage the situation and then decided to move on. However afterwards I felt remorse.

In Christianity there is a saying: “The road to hell is paved with good intentions”. Buddhists disagree. If the intention is good the fruit of your actions will be beneficial. On top of that whenever you do something wrong and you make a strong resolution not to make the same mistake twice the negativity of your wrongful action will be far less.

Just some thoughts.

Nederlands

Verleden week ging ik in het bos wandelen terwijl ik mantra’s reciteerde. Op mijn weg zag ik een man uit het bejaardentehuis om de hoek heen en weer rijden met zijn rollator. Hij zat vast in een put in de weg. Ik dacht dat hij beledigd zou zijn als ik aanbood om hem te helpen. Ik ging ervan uit dat iemand uit een bejaardentehuis graag zou doen wat hij/zij nog kan, misschien zelfs meer dan wanneer men jonger is.

Maar dan dacht ik aan het “barmhartige-Samaritaan-experiment”. Dit is een experiment uit de sociale psychologie. In het experiment moesten theologiestudenten een lezing geven over de Barmhartige Samaritaan. Wat ze niet wisten was dat op hun weg naar de spreekstoel iemand op de grond lag die gevallen was (dit was natuurlijk opgezet spel). Het doel was om te kijken of je een beter mens word door aan religieuze dingen te denken. En wat blijkt? Meer dan de helft hielp de persoon in nood niet.

Toen ik daaraan terugdacht voelde ik me schuldig omdat ik ook met religieuze zaken bezig was en toch niet hielp. Ik keek nog een keer om om te zien of hij de situatie onder controle had en liep verder. Ik voelde nadien toch spijt.

In het Christendom is er een gezegde “De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties”. Boeddhisten zijn het daar niet mee eens. Als de intentie goed is zal de vrucht van die handeling dat ook zijn. Bovendien, als je iets fout doet en het sterke voornemen hebt om geen twee keer dezelfde fout te maken zal de gedane schadelijke handeling minder negatieve vruchten met zich meebrengen.

Gewoon enkele gedachten.