The Buddhist view on cleaning.
De Boeddhistische visie op schoonmaken.
English (klik hier voor Nederlands)
It might be a bit early to call it spring cleaning but today I have decided to clean up. Get rid of what is redundant. Continue the year with a clean slate.
When the basics of meditation are explained you will always read that you should practice meditation in a clean environment. Why is that? When thinking about cleanliness I always have to think about Zen gardens where pebbles are raked in a pattern. A conscious effort to bring structure in something as unpredictable and uncontrollable as nature.
In Japan, there is a kind of ritual for doing household chores, called Soji. Here’s some information about it:
There’s a practice in many Zen temples called soji, which takes place right after morning prayer and meditation. Soji is usually for about 20 minutes, and each monk is assigned to a specific cleaning task each day, and he does so without trying to finish the task. He cleans for the sake of cleaning, not for the sake of finishing, whether it be sweeping, washing the dishes or cleaning the windows. When the 20 minutes are up, a bell is rung, and each monk stops whatever he has been working on, no matter where he is in the process, and goes on to the next part of his day. Cleaning, cooking and tasks such as these are completed with the same reverence as meditation itself, because immersing your whole self in a task is a form of mindfulness. (source: https://www.mnn.com/your-home/at-home/stories/how-clean-monk)
Shoukei Matsumoto is a Buddhist monk at the Komyoji temple in Tokyo. He wrote the book “A Monk’s Guide to a Clean House and Mind” Here’s what he had to say about cleaning and meditation;
As with meditation practice, there is no endpoint of the cleaning practice. Right after I am satisfied with the cleanliness of the garden I have swept, fallen leaves and dust begin to accumulate. Similarly, right after I feel peaceful with my ego-less mindfulness, anger or anxiety begin once again to emerge in my mind. The ego endlessly arises in my mind, so I keep cleaning for my inner peace. No cleaning, no life.
Will cleaning be necessary after enlightenment? Certainly. Zen has numerous references to that fact. I’ve included two of them below;
Is your cup empty? Then wash it!
and
Just some thoughts.
Het mag wat aan de vroege kant zijn, maar ik ben aan de lenteschoonmaak begonnen. Alle ballast wegsmijten en het jaar met een schone lei verder zetten.
Als meditatie wordt uitgelegd lees je steeds dat je moet mediteren in een schone ruimte. Waarom is dat zo? Als ik denk aan properheid denk ik altijd aan de zen tuinen waar kiezels in patronen worden geharkt. Een bewuste poging om structuur te brengen in zoiets onvoorspelbaar en oncontroleerbaar als de natuur.
In Japan is er een soort ritueel voor huishoudelijke taken, Soji genaamd. Dit is wat ik erover gevonden heb:
Er is een praktijk in veel Zen tempels, soji genaamd, dat plaats vind na het ochtendgebed en de meditatie. Soji duurt meestal 20 minuten en elke monnik krijgt elke dag een specifieke taak en voert ze uit zonder ze te vervolledigen. Hij maakt schoon louter om schoon te maken, niet om te vervolledigen, of het nu gaat om vegen, om de vaat te doen of om ramen schoon te maken. Als de 20 minuten afgelopen zijn wordt er een klok geluid en elke monnik stopt waar hij mee bezig was, waar hij ook aan het werken was of waar in het proces hij zat en begint aan het volgende deel van de dag. Schoonmaken, koken en dergelijke worden met dezelfde verering uitgevoerd als meditatie, omdat je onderdompelen in een taak een vorm van mindfulness is. (bron: https://www.mnn.com/your-home/at-home/stories/how-clean-monk)
Shoukei Matsumoto is een boeddhistische monnik uit de Komyoji tempel in Tokyo. Hij schreef het boek “A Monk’s Guide to a Clean House and Mind” (vertaald: gids van een monnik voor een schoon huis en een schone geest) Dit is wat hij zegt over schoonmaken en meditatie;
Zoals tijdens de meditatie heeft schoonmaken geen eindpunt. Vlak nadat ik tevreden ben met hoe schoon de tuin erbij ligt die ik geveegd heb, vallen bladeren en begint het stof zich terug op te hopen. Evenzo; net nadat ik me vreedzaam voel in mijn egoloze mindfulness komen woede of angst terug boven in mijn geest. Het ego staat constant op in mijn geest, dus blijf ik poetsen voor innerlijke rust. Niet schoonmaken betekent niet leven.
Zal schoonmaken nog nodig zijn na de verlichting? Zeker en vast. De Zen traditie verwijst hier regelmatig naar. Ik heb er hieronder twee geplaatst.
Is je kop leeg? Was ze dan af!
en
Gewoon enkele gedachten.